Zoek binnen Care Cosmetics

Care Cosmetics kijkt terug

Care Cosmetics kijkt terug

De tijd vliegt.

Dat vinden ook de Care collega’s die hier al heel wat jaren werken. We kijken even terug. Soms een ontroerend verhaal, soms hilarisch.

 

 

 

 

 

 

 

 

Pony’s wegjagen – Martine Scheper (sales support)

Naast de familie Van Keimpema was ik de eerste ‘externe’ die bij Care werkte. Aangenomen als administratief medewerker maar je kan ook zeggen ‘manusje van alles’. Zat ik samen met Duco (red. Duco Van Keimpema, founder) aan een bureau te wachten totdat de telefoon ging. Ook boodschappen doen, toilet schoonmaken en pakketjes inpakken hoorde bij mijn takenpakket. Het was echt leuk om alle klanten te kennen. Van de telefoon dan, want er kwam eigenlijk niemand naar ons pand. We zaten in een gebouw aan de dijk, vanuit het raam zag ik de pony’s in de wei. Ze braken ooit uit  en toen heb ik ze nog van de weg gejaagd. Na ruim twee jaar maakte ik de overstap naar de Rabobank en toen ik na 12,5 jaar de financiële wereld gedag zei, kwam er een vacature via Care voorbij en ben ik teruggekomen. Nu houd ik me vooral bezig met prospects.

En maar rondjes draaien – Margaret van Oudheusden (magazijn medewerker)

Tijdens mijn sollicitatie vroeg ik of ik vier dagen per week kon werken. Was prima, maar bij de contractondertekening stonden er vijf dagen in de papieren. Gedaan. Nu werk ik er drie. Wat me het meest is bijgebleven van die tijd is dat we letterlijk alle pakketten op de vloer hadden staan en dan maar zoeken met die pakbonnen. Met dertig stuks nog te doen. Toen we richting honderd gingen kregen we zo’n roltafel op goede hoogte. Dat maakte het inpakken een stuk makkelijker. Wat ik nooit vergeet is dat ik een collega zag overgeven in de bosjes. Wat bleek? Hij had meerdere pallets geseald en dat is: rondjes draaien. Hij was zo misselijk!

Oui Oui Madam – Crista Groeneweg (Officemanager)

Stapels orders op mijn bureau. De eerste zes jaar deed ik niet anders dan ’s ochtends de post openmaken en alle orders verwerken van de buitendienst. Met als absoluut hoogtepunt de handgeschreven orders van de beurs. Na een beursweekend kwam Duco de bonnen afleveren op kantoor en dan begon het zwoegen en zweten. Veel onleesbare krabbels. Even bellen, puzzelen en weer door. Naar die tijd verlang ik niet terug  hoor, moet je kijken hoe makkelijk het nu gaat met orders die meteen via de systemen binnenkomen.” Crista is ook maar wat blij met alle digitale beeldbanken. “De mappen met dia’s om zo een beeld te krijgen  van een merk … Echt, die hardcopy-tijd kan me gestolen worden.” Het eerste telefoontje? “Vergeet ik nooit meer. Een dame belde met een Darphin bestelling en de benamingen van de producten waren in het Frans. Ik liet me natuurlijk niet kennen en schreef fonetisch alles op en zocht aan de hand van de bestellijst de juiste producten erbij. Het lukte, maar ik hoorde mezelf alleen maar oui oui zeggen, mijn Franse woorden-  schat was niet echt groot en alle producten waren nog onbekend voor me!

Lunchen rond het bureau – Jolande Leenheer (PR Medewerker)

Je deed van alles en nog wat. Er was niet voor alles een afdeling dus je pakte gewoon op wat nodig was. Wat er op mijn bordje lag? Verkoopboeken maken (heel veel printen), trainingen uitwerken en plannen, helpen in het magazijn, reisjes organiseren, contact met de buitendienst en inkooporders maken. Je wist echt veel van alle facetten. Mooi moment? De magie van nieuwe producten die binnenkwamen en die we samen uitpakten. Vergeet ik nooit meer. En samen lunchen in een kantoor, allemaal rond het bureau. Een hele happening was een personeelsuitje naar Milaan. Bovenop de Dom met ons allen. Het had z’n charme zo’n klein team.

Scheuren met de vorkheftruck – Jeanette Kooi

Duco vroeg in 2004 of ik een paar weken wilde komen helpen om in het magazijn orders te picken. Dat is nu 15 jaar geleden. Ik ben nooit meer weggegaan.” Jeannette houdt zich nu vooral bezig met facilitaire  diensten. Als ze ’s ochtends naar kantoor rijdt en weet dat er een training is met lunch, is ze nog vrolijker dan anders. “Even een ander praatje, even contact met onze klanten. Heerlijk.” Deze duizendpoot draait haar hand nergens voor om. “Vroeger reed ik de vorkheftruck en laadde vrachtwagens in en uit. Lampen indraaien, plafondplaten vervangen, wc’s kitten, ik doe het allemaal.” De grootste verandering was – logisch – de verhuizing naar het grote pand. “Echt, in het begin pakte ik gewoon de verkeerde trap. Ik verdwaalde hier gewoon.” Plus natuurlijk de enorme groei van het personeelsbestand. “Het lijkt de dag van gisteren dat we met 12 man werkten, nu zijn het er bijna 80! Het bedrijf groeit keihard. Duco is wel echt een top zakenman om dit allemaal voor elkaar te boksen,” vertelt ze. Ook de aanwas van merken in het magazijn is veranderd. “Vroeger kende ik alle lijnen en productnamen, maar dat is nu een hele uitdaging met zoveel merken!

Tomtom bestond nog niet – Daniëlle van Hal (trainster)

Als accountmanager en trainer van Darphin bezocht ik met nog een andere collega alle klanten. Je snapt dat mijn rayon nogal groot was en ik maakte enorm veel kilometers! Eerlijk gezegd ook omdat ik er een meester in ben om verkeerd te rijden. Een tomtom of navigatie bestond nog niet. Als ik aan die tijd terugdenk vind ik het zo leuk. Het voelde heel vrij om ’s ochtends in de auto te stappen en op pad te gaan. Een grote koffer met producten in de achterbak. Ik sleepte wat af. De volgende stap was 100% focus leggen op trainingen geven en ik herinner me nog dat we te weinig ruimte in het pand hadden en zelfs vanuit de plaatselijke sportschool les gaven. Wat dat betreft is er zoveel veranderd; nu hebben we een groot auditorium en ik geloof dat ik wel 30 webinars heb opgenomen. De wereld is nu digitaal. Mooi om te zien dat Care van kleine speler naar een wereldse speler evolueert en meegroeit met alle ontwikkelingen en ze soms zelfs voor is. Dat maakt dat ik nog lang niet uitgeleerd ben!

Social talk blijft –  Belinda Smit (accountmanager)

Ik begon met PUPA en Darphin, in het hoge noorden. Nu heb ik een grote merkenportefeuille. Het was toen echt een andere wereld. Met een map onder de arm verkocht ik acties. Nu zet ik een iPad op tafel. O ja, elke avond stopte ik de geschreven orders van de dag in een envelop en deed ze op de bus naar kantoor. Lang leve de  automatisering! Het is echt mooi als je terugkijkt hoeveel positieve ontwikkelingen Care Cosmetics heeft doorgemaakt. Qua gesprekken vind ik – en misschien klinkt dit gek – het nog een beetje hetzelfde. Social talk blijft belangrijk, het is een must altijd discreet te zijn. Het is wel mooi om mee te groeien met de klant en haar leven. Op zakelijk gebied krijg ik veel vraag over social media. Gelukkig hebben we Dropbox, dat is toch wel het middel om snel up-to-date beeld beschikbaar te hebben.